جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، یازده روایت از زیست آوارگان فلسطینی را در لبنان در خود دارد. این مجموعه از سوی محمدعلی خالدی به رشته تحریر درآمده، حبیب یوسف‌زاده آن را به فارسی برگردانده و انتشارات سوره مهر، روانه بازار کتابش کرده است. تارنمای ناشر در معرفی کتاب «یازده زندگی» به نکات پی آمده اشارت برده است: «این مجموعه دربردارنده یازده روایت، از زندگی یازده آواره فلسطینی در لبنان است که هر کدام زندگی، داستان و عقیده‌ای متفاوت را بازگو می‌کنند. آنان از زندگی‌ها، عشق‌ها، حسرت‌ها و ناکامی‌های خود گفته‌اند. برخی روایت‌ها اعتراف‌گونه، برخی رسمی، برخی روایی و برخی دیگر خیال‌انگیزند که در کنار هم چشم مخاطب را به ابعاد مختلف زندگی در تبعید فلسطینی‌ها باز می‌کنند. کتاب با مقدمه پرلا عیسی و با عنوان روایت زندگی در آوارگی آغاز می‌شود. سپس با عناوین: دیوارنگاره‌هایی از روزگار سپری‌شده از سالم یاسین، هنوز نمرده‌ام از میرا صیداوی، غرغر‌های یک آواره از طه یونس، از وقتی مادر شدم از زمستان متنفرم از نادیه فهد، گورستان دعوق از یوسف نعنع، طلسم چله‌زمستان از یافا طلال المصری، حنین یعنی اشتیاق از حنین محمد رشید، قلبم از درخت توت آویزان است از وداد طه، خدیجه مادرِ مادرم از انتصار حجاج، رؤیا ادامه دارد از ربا رحمه و یک مهاجرت و دو تبعید از محمود محمد زیدان ادامه پیدا می‌کند. این اثر در بخشی از خود اذعان دارد: حکایت یک فلسطینی واقعاً مضحک است! اگر فلسطینی هستید نمی‌توانید در فلسطین زندگی کنید، اما اگر تابعیت غربی بگیرید، می‌توانید! ولی همیشه این سؤال باقی است که می‌خواهید همچنان فلسطینی بمانید یا نه؟ البته چنین چیزی در اسناد هویت شما قید نمی‌شود، اما آخرین عامل جنون من است. آیا اوراق شناسایی خارجی می‌تواند مرا از آرمانم دور کند؟...»
حبیب یوسف‌زاده مترجم «یازده زندگی»، طی گفت‌وشنودی با تارنمای سوره مهر، درباره این گزارش آورده است: «مقام معظم رهبری فرمودند که هیچ روایتی در تاریخ باقی نمی‌ماند مگر اینکه با هنر درآمیخته باشد. ما علاوه بر پرداختن به مسئله فلسطین در قالب‌های هنری و ادبیات، باید توجه داشته باشیم که هر کاری که انجام می‌دهیم، باید استمرار داشته باشد. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، نماینده مبارزه با سلطه استکبار جهانی هستیم، به همین دلیل لاجرم باید بتوانیم آثار زیادی درباره مقاومت مردم فلسطین تولید و منتشر کنیم. شاید مهم‌ترین رسالت ما همین باشد که یک اتاق فکر ایجاد کنیم که در آن آثار و روایت‌های مربوط به فلسطین را جمع‌آوری کنیم و در اختیار مخاطبان قرار دهیم. کار نیکو کردن از پر کردن است. باید کتاب‌های مربوط به مسئله فلسطین و مقاومت، به لحاظ کمی و کیفی افزایش پیدا کند. همانگونه که مقام معظم رهبری عنوان کردند، بعد از جنگ سرد کشورگشایی‌ها به اشکال نامرئی انجام می‌شود. پس ما هم ناگزیر هستیم برای مقابله به همین شکل عمل کنیم. یکی از مهم‌ترین کار‌ها برای مقابله با این شکل از کشورگشایی‌های نامحسوس، رجوع به ادبیات و داستان‌نویسی است. یکی از اشتباهات ما در حوزه کار فرهنگی، شعارزدگی است. بدین معنا که خیلی شعاری و عیان، پیام را به مخاطب انتقال می‌دهیم در حالی که می‌توان از طریق بیان داستان‌های ادبی و مذهبی به شکلی غیرمستقیم پیام خود را انتقال و به گونه‌ای ضمنی، مفهوم را در دسترس جامعه هدف قرار داد....»
